Συνήθεις είναι οι αναγραμματισμοί στην διάλεκτο της Κύθνου. Για παράδειγμα, η λέξη «κρομοποδιά» (μακριά πουκαμίσα, μέρος της παραδοσιακής φορεσιάς) δεν είναι παρά η λέξη κορμοποδιά, με πρώτο συνθετικό την λέξη «κορμός». Επίσης, το ρήμα «γρωνίζω» είναι το ρήμα «γνωρίζω» αναγραμματισμένο.
Συναντάμε, επίσης, την λέξη «ίντα» αντί της λέξεως «τι», το οποίο αποτελεί και κρητικό ιδίωμα. Πολύ συχνά οι συλλαβές «τσου», «τσε», «τσοι» χρησιμοποιούνται αντί των συλλαβών «κου», «κε», «κοι» (π.χ. «τσεφαλή», «τσοιλιά»). Επίσης, το ρήμα «έρχομαι» στον αόριστο δίνει τον τύπο «ήρχα» αντί για τον τύπο «ήλθα» και έχουμε λέξεις όπως «ήρχες» (ήλθες) και «ήρχενε» (ήλθε), καθώς συνήθης είναι και η προσθήκη του «-νε» στο τέλος των λέξεων. Ο πληθυντικός της λέξεως «φως» είναι «τα φώσια» και , παράλληλα, το τρίτο πρόσωπο του πληθυντικού λήγει σε «–ουν» και «–αν».
Πηγή: http://nausinous.com/